On route

Na een nacht waarin ik toch regelmatig wakker ben geworden, maakt Isobel een lekker ontbijt met gepocheerde eieren op toast.
We hebben afgesproken dat we George rond 10u oppikken; die heeft nog een nachtdienst gedraaid tot 06:00u op de universiteit.
Samen met Isobel gaan we nog even wat boodschappen doen voor in het bunkhouse en na de spullen in de auto te hebben geladen (ik leg Martin nog even uit hoe de achterklep van zijn nieuwe auto werkt) en dan gaan we richting George. 10:00 sharp.
Nog even checken of hij alles heeft en dan vertrekken we. We rijden via Stirling richting Fort William. 
Onze eerste stop is in Callander, waar we wat heerlijks drinken en eten. Voor mij een warme chocolademelk en een heerlijke brownie! George heeft contact met Marisa, die met Kate en Brian meerijd, ze zitten een stuk achter ons. 
We rijden verder via Crianlarich. Ik heb mijn WestHighlandWay paspoort meegenomen, want ik wil nog steeds graag de missende stempel van Crianlarich.  Yes, die krijgen we bij de kleine shop en we rijden door naar Tyndrum, naar de GreenWelly, waar Kate, Brian en Marissa zich bij ons voegen. Samen rijden we verder.
Martin heeft mij gevraagd waar ik graag onderweg zou willen stoppen en ik heb drie plekken uitgezocht, in Glen Etive en Glen Coe.
Eerst dus Glen Etive, de waterval niet ver van de weg, met Buachaille Etive Mòr in de achtergrond. Alle anderen zijn verrukt waar ik ze mee naartoe neem, dit hebben ze nooit geweten in al die keren dat ze er voorbij komen… Zo grappig, een Nederlandse die hun in eigen land rondleidt ;)
We maken allemaal flink wat mooie foto’s en rijden dan door. Ik heb ondertussen besloten de tweede stop, the meeting of the Three Waters, te laten vallen en we rijden door naar Loch Achtriochtan, waarvan ik heb aangegeven dat ik daar graag foto’s zou willen maken. Ook dit wordt gewaardeerd, ik kan wat mooie plaatjes schieten en dan rijden we apart van elkaar door richting Fort William. We rijden via Het Glen Coe Visitor Centre, waar we even het toilet kunnen gebruiken en ik ook nog een pin met de schotse vlag meeneem. Voor op mijn rugzak.
En dan naar Fort William! 
We komen rond 17.00u aan bij het Bunkhouse aan de voet van de Ben Nevis. Vanuit hier stap je vrijwel direct het pad op, dus dat is perfect. 
We hebben 8 bedden en een kitchenette, een toilet en douche. En een reservering in het bijbehorende restaurant voor 19.30u.
Hier maak ik ook kennis met Ross en ook nog twee vrienden van Martin, Ann en Wullie. Die zijn toevallig in de beurt met hun camper en Wullie wil morgen ook wel de Ben Nevis op.

We eten een lekkere maaltijd met zijn allen, 11 man. Ik heb een Beef-Haggis burger. Ben benieuwd, maar het is  behoorlijk lekker! Lekker krokant ook. Het was genoeg, en we zitten nog lang te kletsen. Martin vertelt als eerste, omdat hij ook graag nog even met Isobel wil bellen.
Ik merk dat ik aardig moe ben en na een tijdje besluit ik ook terug naar de bunkhouse te gaan. Een hele avond tussen allemaal Schotse sprekers is best vermoeiend ;) Een boel verschillende accenten, maakt het niet makkelijker. 
Als ik terug ben in het bunkhouse komen al snel de anderen ook. Martin ligt al in bed en ik wilde eigenlijk ook al gaan slapen, maar het alle gepraat en drukte lukt dat natuurlijk niet. Maar goed, ik kruip toch mijn bed in, slapen lukt nog niet omdat George en Ross nog lekker bier gaan drinken en met ieder nieuw biertje het volume niet echt afneemt ;)
Maar goed, zijn gaan uiteindelijk ook slapen en dan val ik ook al snel in slaap.