Dag 4 - Inverarnan-Tyndrum

Het is 5:07u als ik (weer) wakker word. Het regent pijpenstelen!!! O nee!!! Vreselijk!!! Ik begin gelijk te bedenken wat ik in het winkeltje heb gezien, dat ik wellicht zou kunnen gebruiken om over mijn schoenen te doen, om geen natte voeten meer te krijgen. Ik gedachten ben ik al allerlei McGyver-achtige dingen aan het doen... ondertussen kruip ik toch ook maar weer in de slaapzak, want het is ineens toch wel afgekoeld. Maar o, ik heb zo'n hekel aan slaapzakken en dit is zelfs nog een Mummy-versie met daarin een lakenzak. Het voelt alsof ik in een dwangbuis zit, kan mijn benen niet kwijt zoals ik wil, alles zit gedraaid ten opzichte van elkaar, aaaargh!!!! Maar blijkbaar val ik toch nog weer even in slaap, want ik word wakker van de wekker die Lauren heeft gezet. 

Na het ontbijt (scrambled egg op toast) pakken we weer in en aangezien het een 4-persoons 'pod' is, hebben we lekker de ruimte om alles uit te leggen en goed in te pakken... tassen weer in het hok en we gaan!!

Het begint gelijk goed, vol een klim in, vrij lang omhoog.... mijn achillespees en kuiten schreeuwen, maar ik luister niet. Door de vele regen vannacht is ook de waterval achter de camping behoorlijk gegroeid en de grond is volledig verzadigd. Veel modderworstelen dus. Dat zullen vast weer natte voeten zijn vanavond! We komen langs prachtige watervallen (ze zijn ondertussen niet meer te tellen) en waar we in lichte miezer vol goede moed zijn begonnen, neemt de regen toch even toe. De berichten zijn verder vrij goed, maar af en toe een bui. En die krijgen we. Af en toe. 

Net voorbij de Falls of Falloch is de brug nog steeds weg; die is een tijd geleden bij hevige regenval beschadigd en nog niet gerepareerd. Een stukje omlopen door diepe blubber dus. De Schotten weten ondertussen ook wat 'blubber' is. Het weer is weer lekker aan het opklaren en we lopen lekker, alhoewel John het wel weer wat zwaar lijkt te hebben. Maar eerlijk is eerlijk, ik hoorde ze zeggen dat dit een relaxt dagje was, maar mijn benen voelen ook flink zwaar aan!!!

Het terrein gaat vandaag op en neer, alhoewel 'op' voor mijn gevoel wel duidelijk de boventoon voert.... we komen na zo'n 2.5 uur langs een 'honesty box' en Martin, de breedlachende Schot, trakteert ons allemaal op een blikje cola. Heerlijk, lekker koud! De temperatuur buiten is ongeveer 15°C, maar we hebben het flink warm. Het uitzicht op de heuvels en de lichtval is ondertussen geweldig! Ik geniet volop van dit schouwspel!

Na een tijdje komen we op het punt van halverwege. Ik denk van de afstand van deze dag, maar nee, van de hele route! Dat is wel een gaaf idee! We lunchen hier op een stel stenen, aangezien de bank omringd wordt door diepe modder... en dan is het gelijk weer klimmen, de bossen in. Op en neer, dat is behoorlijk de tendens van vandaag. Ik loop deze tweede helft veel met Martin mee, voorop. John heeft ondertussen Martin's stokken te leen gekregen, en dit scheelt veel. Ik heb ook erg veel plezier van mijn wandelstokken. Het steunt bij klimmen, bij afdalen kun je het gewicht meer verdelen en opvangen en ook bij gewoon lopen merk ik dat ik rechterop loop met stokken.

Martin vertelt van alles en tussen neus en lippen door krijg ik ook nog een vet compliment van deze ex-militair; het is te merken dat ik goed fit ben en ik loop zonder moeite met hem op.... menig man zou voor mij onderdoen.... die steek ik mooi diep in mijn zak!!!! 😊☺

Maar toch.... mijn knieën beginnen wat pijn te doen van het vele klimmen en dalen en wederom klopt de afstand op papier niet met wat wij lopen. Nog even volhouden Ilse!!! We komen langs diverse historische en mythische dingen en ik ben toch wel blij als we het bordje 'Tyndrum 2.4km' zien.... want mijn knieën vinden het ondertussen allemaal wat minder... gelukkig is het laatste stuk redelijk vlak en na enige tijd lopen we, via de hei, Tyndrum binnen. Ik heb ondertussen van Martin nog weer allerlei tips (en nogmaals het compliment over mijn fitheid -eh, welke???) over wat in de winkel te kopen om mezelf goed te verzorgen morgen. Want dan staat de langste afstand op het programma - officieel 30.5km. En flinke klimmen.... dus lekker gedoucht, benen en voeten verzorgd - jeej, nog steeds geen blaren!!! - en in de winkel wat voorraad aan energie ingeslagen. 

We besluiten lekker in de Inn te eten en daarna gaan we lekker allemaal naar onze eigen kamers. Een basic kamer, maar het bed voelt prima met een lekker dekbed; wat slaap inhalen van afgelopen nacht en energie opbouwen voor de dag van morgen - de dag waartegen ik toch het meeste heb opgekeken en nog steeds een klein beetje uitkijk...

Maar de omgeving..... ik denk dat ik ondanks de afstand zó ga genieten van deze dag!!

Ps.... schoenen schoongemaakt en in de lekker warme dry-room gezet. Martin, die steeds vroeg opstaat, gaat mijn schoenen morgen nog een keer goed inspuiten. Wat geweldig lief!! 👍🏻Moet lukken toch, op deze manier???