Dag 3 - de bonnie banks of Loch Lomond

O, wat had ik gisteravond eigenlijk twijfels over mijn voeten voor vandaag.... ze waren zo gevoelig en branderig gisteravond..... 

Maar vanmorgen voelen mijn voeten goed aan!! Het enige probleem is dat mijn schoenen nog niet droog zijn. Ik stop ze stiekem in de droger, samen met mijn handdoeken en in een kussensloop 🙈 Gelukkig helpt het, anders zou ik vandaag wellicht niet zo lekker lopen. 

We hebben de grote bagage weer op orde en zetten die in het schuurtje om opgehaald te worden. En dan gaan we weer.

We lopen vandaag langs de oevers van Loch Lomond. Bijna direct komen we in de bossen terecht en als snel bij het punt waar we moeten gaan kiezen voor de 'high road' of de 'low road'; de lage route is aardig uitdagender, de hoge een stukje korter. Wij nemen de lage route. 

En het is uitdagend! Eigenlijk kun je het meer klauteren noemen; over stenen en boomwortels, omhoog en omlaag. Veel modder ook.. Het lijkt wat te miezeren, maar we lopen aardig beschut. Als we weer bij de andere route komen, regent het toch wat meer, dus trekken we onze jassen aan. Maar die gaan al snel weer uit, als het weer een beetje miezert. We worden n.l. natter van zweet dan van de regen ...

Het is een zware route, maar hartstikke mooi. Als het goed is is de route vandaag iets korter dan gisteren, maar we merken het vanzelf. 

Het vlot redelijk en komen mooi met lunchtijd aan in Inversnaid. Stempel in ons paspoort en een lekkere sandwich in het hotel daar. En dan weer fris op weg, voor het tweede stuk. Ook dit is zwaar en veel op en neer.  Af en toe is zo'n klein vlak stukje echt even een verademing! We hebben ook nog elkaar uitgedaagd om in Loch Lomond te gaan zwemmen, dus we kijken ook uit naar het stukje wat John ervoor in gedachten heeft Dat vinden we op ca 3/4 van de route. En wat is het koud!!! Maar... we hebben het gedaan!! 💪🏻

Snel weer aankleden, voeten en tenen goed drogen en we lopen weer verder. En dan al snel komen de bergen in zicht... en gaat mijn gevoel met me aan de haal; dat is het Schotland waar mijn hart harder van gaat kloppen en mijn buik zich roert. Geweldig!!! Ik loop steeds een aardig stuk achter, omdat ik steeds om me heen loop te kijken en foto's maak. Ik geniet!!! Ik ben bijna 'thuis'....

We komen op een fantastisch uitzichtpunt over het meer uit en na wat foto's lopen we uiteindelijk via heuvelgebied, tussen enorme varens door, richting ons logement voor de nacht; Beinglas Farm.

En hoewel het wederom een lange dag was,  >28km, voel ik me vreselijk energiek en ga ook gelijk met camera en statief foto's maken bij het watervalletje achter de 'camping'.

Lekker douchen, heerlijk gegeten, veel gelachen en dan naar onze 'pod' om mijn voeten te verzorgen en dit te schrijven....

Nu slapen en dan morgen richting de heuvels!!!!

O ja.... midges!!! De eerste midges vanmiddag bij Beinglas Farm.....